Bekir Ustanın “Sözlüğünü” zaman zaman açar bir daha okurum.

Ve her defasında aynı zevki alırım.
Bir “sözlük” ancak bu kadar açıklayıcı olabilir…
Ve de düşündürebilir.

Mustafa Tuğrul Turhan

 

Sözlük...

O zaman siyaset sözlüğünü yeniden ve baştan yazmak gerekiyor.
Aylığını bordro üzerinden alan vatandaşların, henüz ödenirken haberleri olmadan aylıklarından kesilen ve çok kazananlar ile zenginlerin asla vermedikleri paranın adı:
Vergi...
İşte böyle yoksulların çoluk-çocuklarının rızkından kesilen ve adı "vergi" olan paraların toplandığı yer:
Hazine...
Sonra o parayı ele geçirmek için açıkgözlerin kurdukları anayasal örgütlere verilen isim:
Siyasi parti...
Açıkgözlerin en açıkgözü:
Lider...
"Vergi"lerin toplandığı "Hazine"yi ele geçirmek için, "Lider" başkanlığında itişip kakışmalarının ve tepinmelerin genel adı:
Siyaset...
O itişip kakışma ve tepinme sonunda "vergi"lerin toplandığı "Hazine"yi ele geçiren taraf:
İktidar...
O itişip kakışma sonunda "vergi"lerin toplandığı "Hazine"yi elinden kaçıran ve durmadan "Bu nasıl iktidar?" diyen öbür taraf:
Muhalefet...
*
Sonrasını zaten biliyorsunuzdur.
"Vergi"lerin toplandığı "hazine"yi ele geçiren "iktidar", işin rezilliğini çıkartır.
Ve bir gün tekrar vatandaşa "peki, malı kim götürsün?" sorusunun sorulması

gerektiğine karar verilir.
O nedir:
Seçim...
Malı kimin götüreceğine karar veren ortak eğilimin adı:
Milli irade...
"Vergi"lerin toplandığı "Hazine"nin etrafında kopan bu kızılca kıyametin geneli:
Demokrasi...
Pekiii...
Verdiği "vergi"lerin toplandığı "Hazine"nin her seferinde "iktidar" tarafından "demokrasi" içinde soyulmasına canı sıkılan ve her seferinde "Bunlar da hırsız çıktı" diye zıplayanlara ne denir:
Halk...

Bundan iyi tarif bulamazdınız zaten.

Bekir COŞKUN                                                                                    03.03.2006