O Mahur Beste
Çalar Kirpiklerimle Ben Ağlaşırız...
Deniz
Gezmiş, Hüseyin İnan Ve Yusuf Aslan...
Üç
fidan...
6
Mayıs 1972 de aramızdan alındılar...
*
Atilla
İlhan işte o gün, radyodan duydu acı haberi...
Sonra, Karşıyaka’dan İzmir’e geçmek için bindiği vapurun sessiz bir köşesine çekildi, içi kan ağlayarak...
Sonra, Karşıyaka’dan İzmir’e geçmek için bindiği vapurun sessiz bir köşesine çekildi, içi kan ağlayarak...
Ve
o mısralar döküldü dudaklarından...
“Bir
yangın ormanından püskürmüş genç fidanlardı
Güneşten ışık yontarlardı sert adamlardı
Hoyrattı gülüşleri aydınlığı çalkalardı
Gittiler akşam olmadan ortalık karardı... ”
Güneşten ışık yontarlardı sert adamlardı
Hoyrattı gülüşleri aydınlığı çalkalardı
Gittiler akşam olmadan ortalık karardı... ”
*
Yıllar
sonra Atilla İlhan şöyle anlattı “Mahur Beste” şiirinin öyküsünü...
*
“12 Mart sonrasının kahır günleriydi. Bir sabah radyoda duyduk
ağır haberi: Deniz’lere kıymışlardı. Karşıyaka’dan İzmir’e geçmek için vapura
bindim. Deniz bulanıktı; simsiyah, alçalmış bir gökyüzünün altında hırçın,
çalkantılı… Acı bir yel esintisinin ortasında aklıma düştü ilk mısra… Vapurda
sessiz bir köşe bulup yüksek sesle tekrarladım. Vapurdan indikten sonra da
rıhtım boyunca bu ilk mısraları tekrarlayarak yürüdüm”.
*
Daha
sonra Ahmet Kaya’nın yürekleri dağlayan o güzel sesi ve yorumuyla şarkısını
söylediği, Atilla İlhanın ünlü şiirindeki “Müjgan” da bilinenin aksine bir
kadın ismi değildi...
Müjgan’ın
sözlük anlamı “kirpik” demekti...
Evet,
kirpik...
*
Karşıyaka
İzmir vapurun bir köşesinde “Mahur Beste’nin” mısraları aklına düşerken Atilla
İlhan’ın gözyaşları kirpiklerinden süzülerek yanaklarını ıslatıyordu...
İlhan’ın
acısına, kirpikleri ortak oluyordu...
Ve
usta şair, acısını paylaşan kirpiklerinin hakkını vermişti...
Mustafa Tuğrul
Turhan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder