Bizim Sinema...

Bizde film değişmez...

Sadece oyuncular değişir...

Aynı senaryonun versiyonları oynar...

*

Önce hep enkaz devralındığı söylenir..

Sonra üstün başarılar gösterildiğinden, her şeyin rayına oturtulduğundan söz edilir...

İşler, üç beş sene iyi gidiyor gibi gösterilir...

Sonra birden hiç beklenmedik bir gelişme yaşanır...

*

Kimi zaman havada bir Anayasa kitabı uçar...

Kimi zaman Terör azar...

Kimi zaman bir yolsuzluk soruşturması başlar...

Kimi zaman buluttan nem kapılır...

Her şey alt üst olur...

*

Siyaset çöker...

Esas oğlan zora girer...

Mecliste kavgalar başlar...

Döviz yükselir...

Ekonomi zora girdi denir...

Dövizi kontrol etmek için faizler yükseltilir...

A dan Z ye her şeye zam gelir...

*

Parası olan oturduğu yerden parasına para katar...

Altta kalanın canı çıkar...

Yırtılan Hacı Bekir’in yakası olur...

*

Bak yine aynı film oynadı işte...

Dershaneydi, cemaatti, AKP’ydi, ayakkabı kutusuydu derken...

Önce siyaset, arkasından ekonomi çöktü...

Merkez Bankası, ne kadar faiz çeşidi varsa, hepsine yüzde yüze varan zam yaptı...

Döviz bir gıdık anca geriledi...

Bu başarı sayıldı...

*

Bakmayın o TV’lerde çok biliyormuş gibi döviz bandından, kurdan, kritik eşikten bahsedenlere...

Olanların Türkçesi belli...

Rantiyeciler kazandı...

Emekçiler kaybetti...

Ve bir film daha aynı sonla bitti...

Mustafa Tuğrul Turhan