Instagram ve İnsanlık...

Bugün Hürriyet’te yer alan bir haberin manşetinde, “Ruh sağlığına en zararlısı Instagrammış” deniliyor...

Haberin içeriğindeyse, İngiltere’de yapılan bir araştırmaya göre, Instagram’ın gençlerin ruh sağlığını en fazla bozan sosyal medya uygulamasının Instagram olduğu, Instagram’ın gençlerin kendi bedenlerine bakışını olumsuz etkilediği ve uykusuz bıraktığı, bunun nedeninin de uygulamanın çok fazla görsellik üzerine olduğu söyleniyor, anksiyete ve yetersizlik hislerini tetiklediğine dikkat çekiliyor...

Haber beni hiç şaşırtmadı...

Çünkü çok seyrek girdiğim Instagram hakkında bu kanaate varmak için aslında uzun uzadıya bir araştırma yapmaya gerek olmadığını, orta halli bir gözlemci olmanın yeterli olduğunu düşünüyorum...

Peki, mesele sadece gençler mi? Hayır, Instagram’a giren her yaştan herkes için geçerli aslında bu tespitler...

Geçen günlerde “ekşi sözlükten”yaptığım bir paylaşımda da, belirtildiği üzere, tamamen görsellik üzerine inşa edilen bu sosyal medyada çok büyük çoğunluk, adeta yaptığı her şeyi, başkalarına çekici, üstün, beğenilebilir gözükmek için paylaşır durumda...

Süslenip püslenip çekilen vesikalık fotoğraf tarzındaki selfieler, yüzlerce kez eleştirilip görgüsüzlük olduğu söylenmesine rağmen, adeta erkeğin beyaz çorap giymesi misali gözlere sokulan yemek sofrası fotoğrafları ve daha neler neler...

İnsanlar neredeyse doğal bir şekilde kendileri için değil, başkalarına en iyi ve güzel yönlerini göstermek için yaşıyor...

“Gezilen bir yer, gidilen bir mekan, okunan bir kitap, izlenen bir film, sevgiliyle geçirilen özel bir an, yoğun geçen bir ders vs. ne olursa olsun” başkalarına gösterilmez, sosyal çevrelerine yansıttıkları imaja bir katkı yapmaz, önemli sayıda “like” almazsa, boşa yapılmış sayılıyor...

Hayatlar, herkesle müşterek yaşanıyor adeta...

Nedir bu herkesin birbirinin günlük yaşamını fotoğraflarını takip etme merakının psikolojisi?..

“Biri bizi gözetliyor” programlarından farklı mı?..

Hiç sanmıyorum...

Özeti; başkalarına güzel görünmek, öne çıkmak ve başkalarının hayatına merak duymak...

Bakın Instagram’a kaç kişi doğa fotoğrafları, sanatsal fotoğraflar paylaşıyor?..

Yok denecek kadar az ve tabi, “like” ları da çok düşük...

Mesele görsellik temelinde olunca, herkesin, özellikle de bazı kadınların kendilerini gösterme ve amiyane tabirle “pazarlama” aracı olarak Instagram’ı kullanmaları da bir başka sonuç oluyor...

Bakın Instagram’ın ana sayfasına, yüz fotoğraftan abartısız altmış-yetmişi, pür makyajlı, dekolteli, taytlı ve mini etekli, eskort sitelerini andıran garip paylaşımlar...

Ama bu konuda cinsiyet ayrımcılığı yapmak doğru olmaz, bu konuda kadınlarla yarışan, dar ve kısa pantolon paçasından, düğmelerini göbeğine kadar açtığı gömleğinden kıllarını gösteren erkeklerin sayısı da oldukça fazla...

Ama kimse kusura bakmasın, bir gerçek var ki, görsellik meselesi en çok kadınların hoşuna gidiyor...

Bu kanıya varmamın nedeni, hem erkek hem de bayan kuaförü olan bir arkadaşımızın kuaföre gelen müşterilerini gösteren paylaşımları...

Hem erkek, hem de kadın kuaförü, ama saçını kestirdikten sonra kuaföre poz veren bir tek erkek fotoğrafı yok paylaşımlarında; lakin saçları yapılırken olsun, yapıldıktan sonra olsun sağa sola dönerek pozlar vermeye çalışan kadınların onlarca fotoğrafını, videolarını görmek sıradan iş...

O fotoğraf ve videolardaki yüz ifadelerine hayret etmemek de mümkün değil, bütün kadınlar, saçları yapıldıktan sonra mutluluktan uçuyor adeta...

Nedir bu kadınların ruh hali?...

Çok garip değil mi?...

Instagramı programını yapanlar sanırım bu psikolojiyi çok iyi analiz etmiş...

Ve insanın en büyük zaaf noktasını bulmuş; görünmek, öne çıkmak ve başkasını merak etmek...

Ama aslında insan olmak, bütün bu zaaflardan kurtulmak, tevazu içinde olmak, ayıpları, kusurları örtmek, başkalarının yaşamına saygılı olmak demek...

Kim bilir, belki bir gün bunu hepimize yeniden öğretecek bir program da yapılır da “insanlık” kurtulur...

                                                                --0--